Żywieckie korty tenisowe to obecnie jeden z najlepszych obiektów sportowych w naszym mieście. Tenis w Żywcu ma również długą historię, dziś niestety nieco zapomnianą.

Początki 

Pierwszy kort do gry w tenisa znajdował się prawdopodobnie w parku pałacowym Habsburgów. Piaskowy kort funkcjonował tam już przed I wojną światową. W okresie międzywojennym przy gimnazjum im. Mikołaja Kopernika (dzisiejsze LO im. Kopernika) istniały dwa korty piaskowe, na których grali uczniowie. W roku 1918 dyrekcja Fabryki Papieru "Solali" stworzyła dwa korty ceglane. Inwestycja została zainicjonowana przez Ignacego Seroga - właściciela "Solali" i pasjonata tej dyscypliny sportowej. Wkrótce potem, członkowie sekcji tenisowej przy Fabryce Papieru, po otrzymaniu zgody od dyrekcji, w czynie społecznym wybudowali trzeci kort. 

Dynamiczny rozwój

Taki obiekt pozwalał na organizację poważnych turniejów. Grywał na nich Bohdan Tomaszewski, który przybył do Żywca wraz ze swym deblowym partnerem na zaproszenie pana Seroga i dwa tygodnie uczył tenisa córkę właściciela “Solali”. W roku 1928 powstał klub sportowy RKS “Zabłocie”. Żywiecki tenis tworzyli bracia Ropkowie, Antoni Sroka, Eugenia Haberówna, Zbigniew Ochoński i mecenas Haliński – deblowy mistrz Krakowa. Spory wkład w rozwój tenisa żywieckiego włożyła rodzina Okrzesików. Okrzesikowie mieszkali nieistniejącym już domku klubowym, gdyż senior rodu był gospodarzem obiektu. Można więc powiedzieć, że dzieci wychowywały się na kortach. Córka Stefania, która po mężu nazywała się Maciuszek, a grała pod przybranym nazwiskiem Kamińska, zdobyła zaraz po wojnie pierwszy tytuł wicemistrzyni Polski. W 1947 roku na kortach Bielska dotarła do finału przegrywając z Jadwigą Jędrzejowską. W 1956 tytuł mistrza Polski, choć tylko chemików, zdobył Jan Okrzesik. Do czołówki należał też trzeci z rodzeństwa – Tadeusz. Ekipę uzupełniali: Edward Hersberg, Mieczysław Walas, Eugenia Pawlikówna, Stefan Pacał, Stefan Słonina, oraz ówcześni juniorzy: Włodzimierz Szczygieł i Mieczysław Rynczarski. Działalnością organizacyjną zajęli się Józef Munk oraz Elżbieta i Juliusz Wyrwa. 

Po wojnie

II wojna światowa oszczędziła obiekt i zachował się on w nienaruszonym stanie. Po okupacji klub przemianował się na RKS Czarni. Niestety w roku 1958 w czasie powodzi stulecia place zostały znacznie uszkodzone. Żywczanie jednak tak pokochali tenis, że już w 1959 roku na odbudowanych kortach rozegrano po raz pierwszy "Puchar Ziemi Żywieckiej". Grywały tutaj takie sławy jak Stanisław Kończak. Lata 70-te XX wieku to znaczne sukcesy żywieckich tenisistów na arenie ogólnopolskiej. Były one jednym z impulsów do rozbudowy kompleksu o kolejne dwa place do gry. Wysoką rangę miał również turniej tenisowy "Puchar Ziemi Żywieckiej", będący jednym z najważniejszych ogólnopolskich wydarzeń sportowych. Pod okiem Mieczysława Rynczarskiego wychowało się wielu znakomitych zawodników, a żywiecki tenis kształtowało wielu zasłużonych działaczy. Obecnie żywieckie korty znajdują się w prywatnych rękach. Zarządza nimi Wiesław Biel, który sukcesywnie rozbudowuje obiekt. Na dzień dzisiejszy znajduje się on w grupie najładniejszych i nowoczesnych kortów w Polsce, dysponując nie tylko kortami ceglanymi, częściowo oświetlonymi, ale również kortami ze sztuczną trawą, przykrytymi namiotami dwupowłokowymi z podnoszonymi bokami. Całości dopełnia nowoczesny budynek klubowy z przytulną kawiarenką oraz baza noclegowa.

Autor: RM
Zdjęcie: Muzeum Miejskie w Żywcu
Źródła: Materiały Muzeum Miejskiego w Żywcu, M. Popczyk, "95 lat tenisa w Żywcu", Żywiec 2013.