Kultura

21 lutego 2021r. zmarł w swoim domu w Raciborsku pod Wieliczką Wielki Przyjaciel radziechowskiego przedszkola - Pan Mieczysław Pieronek.

Mieczysław Pieronek  ur. 3 kwietnia 1932r. w Radziechowach, syn Władysława i Pauliny z domu Wolna. Naukę w szkole podstawowej rozpoczął w 1938r. (w związku z tym, wielokrotnie żartobliwie wspominał o swoim przedwojennym wykształceniu). W 1940r., tuż przed wysiedleniem rodziny Pieronków na Podlasie, zostaje wysłany wraz z bratem Tadeuszem do Kęt, do  brata mamy, księdza Jana Wolnego. Obaj z bratem  kontynuują naukę w warunkach domowych. W 1945 roku  bracia wracają do Radziechów, gdzie po  upływie miesiąca spotykają się z powracającą z wysiedlenia rodziną. Po ukończeniu szóstej klasy szkoły podstawowej  w Radziechowach, Mieczysław rozpoczyna naukę w Gimnazjum, a następnie w Liceum Ogólnokształcącym w Żywcu.  Przystępuje do Związku Harcerstwa Polskiego i aktywnie działa w drużynie im. Stefana Batorego w Radziechowach pełniąc aż do rozwiązania ZHP funkcję drużynowego. W 1949 r. wstępuje do Związku Młodzieży Patriotycznej  „Nowe Wyzwolenie”. Organizacja skupiająca kolegów z harcerstwa jest w tamtym okresie nielegalna. W kwietniu 1950 roku, jako uczeń X klasy reformowanej szkoły, Mieczysław Pieronek zostaje aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, a po czterech miesiącach śledztwa skazany z art.86, par.2 Kodeksu Karnego Wojska Polskiego  na pięć lat więzienia, pozbawienie praw publicznych i honorowych oraz przepadek mienia przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie. Karę odbywa w więzieniach: Montelupich, we Wronkach, w Rawiczu i w Jaworznie. Zostaje zwolniony na podstawie amnestii w 1953 roku. Kontynuuje naukę w Technikum Mechaniczno- Elektrycznym w Bielsku, gdzie zdaje maturę w 1954r. Skierowany na studia na Politechnice Warszawskiej,  zdaje egzamin wstępny, jednakże mimo dyplomu upoważniającego do przyjęcia na studia bez egzaminu wstępnego, nie zostaje przyjęty „z braku miejsc”. Mieczysław Pieronek podejmuje pracę w warsztatach szkolnych Technikum w Bielsku. W lutym 1955r. zostaje wcielony do wojska . W latach 1955-1957 w ramach służby wojskowej wykonuje pracę karną w kopalni w Mikulczycach. W 1957 roku podejmuje studia na Politechnice Krakowskiej, na Wydziale Mechanicznym. W tym samym roku zawiera związek małżeński z Barbarą Sapetą.  Po obronie pracy magisterskiej w 1963 roku Mieczysław Pieronek podejmuje pracę w katedrze Statyki  Budowli i Wytrzymałości Materiałów, gdzie organizuje laboratorium badań statycznych i dynamicznych budowli.  W latach sześćdziesiątych po osiemdziesiąte XX w, zespół laboratorium prowadził  pomiary drgań budynków, budowli, fundamentów turbozespołów, budowli wysokich (wież, masztów, kominów) dla celów badawczych  i dla opracowań dotyczących szkodliwości drgań dla konstrukcji oraz zdrowia ludzi poddanych ich działaniu. Bierze udział w konferencjach naukowych poświęconych badaniom budowli. Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji w tej dziedzinie. Jest współautorem polskiej normy wpływu drgań na budynki i na ludzi w budynkach. W 1980 r. Mieczysław  Pieronek wstępuje do Solidarności  i pełni funkcję wiceprzewodniczącego Zakładowej Komisji Solidarności.  Wchodzi też w skład komisji rewizyjnej Regionu Małopolska. Działalność  w Solidarności kontynuuje po roku 1989. W stanie wojennym zostaje wybrany do reprezentowania pracowników technicznych w senacie uczelni. W 1990 r. zostaje Sekretarzem Miasta Krakowa. Funkcję tę pełni do czasu przejścia na emeryturę w 1999r. W latach 1997-2003 jest prezesem Polsko-Włoskiej Fundacji Promocji Zdrowia, która ze środków przekazanych przez rząd włoski  podjęła budowę szpitala Świętego Rafała w Krakowie. W latach 2001- 2002 Mieczysław Pieronek pełni funkcję konsula honorowego Republiki Włoskiej w Krakowie. W latach 2010-2013 zasiada w zarządzie Arcybractwa Miłosierdzia. Od 1996r. jest członkiem Rady Fundacji  Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Od 1995r. należy do Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego, a od 2011r. pełnił funkcję sekretarza Zarządu Oddziału Krakowskiego. W 2009r. Mieczysław Pieronek został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W ostatnich latach życia zajmował się archiwizowaniem zbioru pamiątek i twórczości pozostawionych przez swojego ojca Władysława,  przedwojennego sekretarza gminy Radziechowy, a następnie wójta zbiorowej gminy Zabłocie, współzałożyciela  i wieloletniego prezesa Ogniska Związku Podhalan na Żywiecczyźnie, legionisty, regionalisty, kronikarza i poety.

 Wielki przyjaciel Publicznego Przedszkola w Radziechowach, które wybrało na swego Patrona Władysława Pieronka, ojca Pana Mieczysława.  Współpracował przy powstaniu filmu, a następnie książki pt. „Ojciec, czyli o Pieronku”, których reżyserem i autorem jest Szymon Wróbel.  Pan Mieczysław wielokrotnie odwiedzał przedszkole wraz z bratem biskupem Tadeuszem, a także ze swoją żoną Barbarą. Wspierał społeczność Przedszkola  im. Władysława Pieronka w realizacji wielu projektów o charakterze regionalnym przekazując udostępniając utwory i zdjęcia pozostawione przez jego ojca.  Dzięki temu przyczynił się do powstania  kroniki „Przodków wiary, przodków gwary niechaj strzeże młody, stary… Historia Radziechowskiego Rodu Pieronków, a także do obecnego kształtu strony internetowej „Radziechowskie historie” poświęconej historii rodzinnej miejscowości Pana Mieczysława. W naszej pamięci pozostanie jako wielki przyjaciel radziechowskiego przedszkola, człowiek otwarty, o wielkim sercu, subtelnym poczuciu humoru, miłośnik historii swojej rodzinnej miejscowości.  Mnie, jako dyrektorowi przedszkola i jako osobie prywatnej, brakować będzie mądrych rozmów z Panem Mieczysławem, które wielokrotnie dawały mi siłę i pozwalały spojrzeć na wiele problemów z mądrej perspektywy człowieka o ogromnym doświadczeniu i niespotykanej życzliwości. Niech spoczywa w pokoju.

 Autor: Małgorzata Kasperek – dyrektor
Przedszkola im. Władysława Pieronka w Radziechowach

Zdjęcie: UG Radziechowy - Wieprz