Stan środowiska naturalnego jest coraz gorszy. Powodowane jest to m.in. przez nadmierną ilość samochodów. Zanieczyszczenie powietrza, hałas odczuwalne są również w Żywcu. Czy miasto Żywiec przyczynia się do promocji alternatywnego, ekologicznego (i ekonomicznego) środka transportu jakim jest rower? Czy w jakiś sposób stara się wzmocnić motywację mieszkańców do używania tego środka transportu? Zapytaliśmy o to rowerzystów i kierowców niecierpliwie poszukujących miejsca parkingowego.

Jak twierdzi przeważająca liczba naszych rozmówców, niestety w Żywcu jest za mało ścieżek rowerowych i ulic przystosowanych do ruchu rowerów.  Przykład: Berlin – nie trzeba budować ścieżek rowerowych, wystarczy na istniejących ulicach wyznaczyć specjalne pasy dla rowerów. Pomimo, że w naszym mieście nie brakuje miejsc postojowych dla rowerów – zainstalowane są nie tylko przed sklepami ale i przed urzędami,  to rowerzyści twierdzą, że po Żywcu jeździ się źle – istniejące ścieżki rowerowe najczęściej nie tworzą ciągu komunikacyjnego, a jedynie niepołączone odcinki, często ścieżki powstają w nieodpowiednich miejscach. Również kierowcy zauważają, że rowerzyści utrudniają ruch – trudno wyminąć rowerzystę i blokują oni ruch, ten argument najczęściej padał z ust kierowców. Z kolei rowerzyści twierdzą, że to kierowcy samochodów nie uważają.

Doskonałym przykładem polskiego „miasta rowerowego” jest Wrocław, gdzie rowerzyści mogą korzystać z 150 km rowerowych ścieżek. Ponadto we wrocławskim Urzędzie Miasta zatrudniony jest „oficer rowerowy” – czyli specjalny urzędnik, którego zadaniem jest m.in. troska o bezpieczeństwo ruchu „bicykli”, a także planowanie i budowa ścieżek w mieście.

Ważną rzeczą, o której warto pamiętać przy budowie dróg rowerowych są zasady zebrane w podręczniku C.R.O.W., na tych zasadach opiera się np. ruch rowerowy w Holandii. Wedle tych zaleceń droga rowerowa jednokierunkowa powinna mieć szerokość minimum 1,5 m; powinna być zabezpieczona przed parkowaniem samochodów; nie może zmuszać korzystającego z niej cyklisty do nadkładania drogi; nie może być przerywana – czyli zmuszać rowerzysty do zsiadania z pojazdu; progi i uskoki nie powinny przekraczać 0,5 cm, natomiast pozostawianie krawężników jest niedopuszczalne (do czego raczej nie zastosowali się budujący ścieżkę rowerową na ulicy Józefa Piłsudskiego w Żywcu…)

Rower to antidotum na zakorkowane centrum miasta a więc naturalną rzeczą powinno być to, że władze dbają o rowerzystów. Przed nami remont mostu solnego, być może rower stanie się najlepszym rozwiązaniem w ruchu miejskim Żywca.

Autor: KP

Kopiowanie materiałów zabronione