Na zboczach Kopy Radziechowskiej znajdują się ruiny starego pieca wapiennicznego. Piec taki przeznaczony był do wypalania skał wapiennych, w celu uzyskania z nich wapna palonego. 

– Gałuszka- Cięcina w potoku Klisiów w XIXw. czynny do 1924r.;

– Marcin Gołuch, Radziechowy, XIXw. Sprzedany w 1918 r. Gminie Radziechowy- Wieprz, a w 1954r. odsprzedany spadkobiercom właściciela za kwotę 6000 tys. zł;

-Hupperta zam. w Cięcinie, wiek XIX, który odziedziczyła Farbec i sprzedała Michałowi Sapecie z Radziechów (w 1966r. jeszcze czynny);

-Piotr Wolny, Radziechowy, wybudowany w 1902r., sprzedany Janowi Pawlusowi, prowadzony do 1939r.;

-Anna Cul, Radziechowy 589, czynny w latach 1912- 1947;

-Józef Rozmus, Tomasz Rozmus- od 1937r. stoi nie czynny;

-Falfus i spółka – na roli plebańskiej w latach 1957-59;

-Władysław Talik 1959- 1961;

– Józef Gajda- uruchomiony w 1961r.

Z kamieniołomów radziechowskich korzystał także wapiennik Schwartza w Zabłociu, zniszczony w latach 1945-1946.

Tyle na temat radziechowskich kamieniołomów i wapienników pisze w swoich kronikach Władysław Pieronek. Identyczny tekst uzupełniony jedynie o fotografię Wapiennika przy drodze do Twardorzeczki i informację o upadku kilku wapienników w latach 80- tych znajdziecie Państwo w opracowaniu Hieronima Woźniaka “Radziechowy. Monografia wsi” wydanym w 2002r.

Autor: Małgorzata Kasperek

Zdjęcie: Radziechowskie Historie / Mirosław Kurowski