Żywiecki Ekonom – to budynek, placówka, szkoła, którą wszyscy znamy. Znajduje się w centrum miasta, blisko rynku, kościoła farnego, Wyszymieścia i swojego szkolnego sąsiada – Kopernika.

Żywiecki Ekonom to rzecz jasna Zespół Szkół Ekonomiczno – Gastronomicznych. To szkoła ze wspaniałą historią, bogatą i bardzo miejską. Siedziba, na którą patrzymy to zabytek, interesujący pod względem architektonicznym, ale nade wszystko –  historycznym.

Najstarsze dzieje tegoż zacnego gmachu ściśle wiążą się z historią sprowadzenia zakonu jezuitów do miasta. Nowy dom misyjny został wzniesiony właśnie tutaj 274 lata temu. Jak  odnotowuje kronikarz – „piękna i wygodna murowana rezydencja postawiona była kosztem ówczesnego właściciela Żywca – Karola Wielopolskiego”. Wkrótce w przyklasztornym ogrodzie stanęła kaplica św. Ignacego Loyoli. Według jezuickiej tradycji woda
z tamtejszej studni miała leczyć przypadłości sercowe i zapobiegać chorobom bydła wywołanym przez czary.

Pozostałością jezuickich, barokowych zabudowań jest obecne lewe skrzydło Ekonoma, zmienione późniejszymi rozbudowami. Widocznym i zachowanym reliktem z pewnością jest sygnaturka na dachu.

Co stało się z osiemnastowiecznym budynkiem? Misja jezuicka w Żywcu została rozwiązana po 40 latach istnienia w 1773 roku. 

Dwa lata po likwidacji zakonu, dawny dom misyjny, za cenę 400 złotych reńskich kupił Franciszek Wielopolski. Nowy właściciel przeznaczył obiekt na mieszkania dla oficerów, urzędników i na kancelarię.

W XIX stuleciu do budynku przeniesiono plebanię wraz z mieszkaniem proboszcza. W 1820 roku pojawił się nowy proboszcz oraz kronikarz – Franciszek Augustin. Ważna to postać
w historii miasta i szkoły. W swojej kronice odnotował – „Gdy w 1824 wyprowadziłem się z domu jezuickiego, napisałem aby dom ten był podarowany na szkołę przez Jego Cesarską Wysokość, co i jego Wysokość – Karol Ludwik Habsburg – raczył uczynić. Jednak pod warunkiem, że miasto będzie w przyszłości patronowało tej szkole i żaden ciężar z racji nauki nie będzie należał do patrona kościelnego. Zostało to przyjęte przez miasto. I odtąd mieszkał tam nauczyciel”.

I tak dzięki proboszczowi Augustinowi budynek w końcu stał się szkołą. Ale to jeszcze nie początek historii naszego Ekonoma.

Placówka szkolna miała status szkoły trywialnej a następnie szkoły głównej męskiej. Co ważne, około roku 1842 zakończyła się pierwsza poważna rozbudowa obiektu pojezuickiego, którą sfinansowali mieszczanie. I tak powstał budynek piętrowy z czterema izbami lekcyjnymi, ogródkiem i mieszkaniem nauczyciela. Przypomnijmy, iż mówimy o lewym skrzydle obecnego Ekonoma.

Bardzo ważna data dla historii budowlanej gmachu to rok 1880. Rok, w którym położono kamień węgielny pod budowę nowej szkoły – czyli obecnie prawego skrzydła żywieckiego Ekonoma. Akt erekcyjny został odnaleziony w czasie remontu placówki w latach 80 ubiegłego wieku. Nowe skrzydło mieściło: sześć sal lekcyjnych, salę gimnastyczną, kancelarię, trzypokojowe mieszkanie dyrektora, kuchnię, spiżarnię, strych, piwnicę oraz mieszkanie dla sługi szkolnego. I w ten sposób architektonicznie zarysował się kształt dzisiejszego Ekonoma.  

Żywiecka szkoła męska w pojezuickim budynku funkcjonowała do roku 1939. Przed wybuchem drugiej wojny światowej rozpoczęła się właściwa historia obecnego ZSEG. Ale co ciekawe, jej początek nie był związany jeszcze z budynkiem przy ulicy Mickiewicza 6.

W roku 1936 na wniosek burmistrza Jana Stanisława Markowskiego została założona Miejska Jednoroczna Szkoła Przysposobienia Kupieckiego. Rok później przekształcono ją
w Trzyletnie Miejskie Gimnazjum Kupieckie.

Należy mocno pokreślić, że szkoła powstała z inicjatywy miasta, miasta rzemieślników, handlu i kupców. Spełniała bardzo istotną rolę na Żywiecczyźnie. To pierwsza szkoła zawodowa, która kształciła przyszłych pracowników handlu i administracji, organizowała także kursy dla mistrzów i czeladników rzemiosła.

Pierwszym dyrektorem szkoły został profesor Michał Jeziorski. Ikona miasta, wybitny polonista i wychowawca, społecznik, regionalista, doskonały organizator, pierwszy dyrektor i kustosz Muzeum Ziemi Żywieckiej, współtwórca TMZŻ, redaktor czasopisma „Gronie”, autor wielu tekstów, patriota, istny żywiecki człowiek renesansu.   

Gimnazjum Kupieckie nie posiadało własnego lokum, mieściło się do 1939 roku w szkole podstawowej na ul. Zielonej. Dopiero w 1947 roku placówka otrzymała na stałe budynek przy ulicy Mickiewicza 6. I tak pozostało do dziś.

ZSEG w Żywcu to placówka ze wspaniałą historią rzemieślniczą, miejską, żywiecką. To placówka, którą prowadzili najwybitniejsi dyrektorzy, w której pracowali nieprzeciętni profesorowie. To placówka, w której zgłębiali wiedzę uczniowie miasta i całej Żywiecczyzny.

Przypomnijmy zacne grono dyrektorskie. Pierwszy – Michał Jeziorski, oraz kolejni – Julian Reimschüssel, Kazimierz Kamiński, Jan Bajtlik, Hieronim Woźniak, Wanda Kuzak, Józef Biegun oraz obecny pan Dyrektor – Adam Zoń.

Opowiedzmy więc o współczesnej szkole.

Obecnie Zespół Szkół Ekonomiczno-Gastronomicznych przygotowuje uczniów do matury z przedmiotów obowiązkowych i wybranych, do egzaminów zawodowych, a także do podjęcia studiów wyższych. Szkoła oferuje edukację w pięcioletnim technikum na kierunkach: Technik rachunkowości, Technik ekonomista, Technik logistyk, Technik reklamy oraz Technik żywienia i usług gastronomicznych. W ofercie edukacyjnej znajduje się również trzyletnia branżowa szkoła pierwszego stopnia, która oferuje kształcenie w zawodach: kucharz, cukiernik, sprzedawca, magazynier-logistyk.

Szkoła szczyci się sukcesami uczniów w olimpiadach przedmiotowych na poziomie powiatowym, wojewódzkim oraz ogólnopolskim.

Na uwagę zasługuje również bogata baza szkoły, która obejmuje między innymi:

• multimedialną pracownię biologiczno-geograficzną
• nowocześnie wyposażone pracownie przeznaczone do zajęć w ramach przedmiotów zawodowych gastronomicznych, w tym sala obsługi konsumenta, sala planowania żywienia i pracownia gastronomiczna,
• studio fotograficzne przeznaczone do zajęć dla kierunku technik reklamy
• wszystkie sale lekcyjne wyposażone są w projektor multimedialny oraz w tablice interaktywne,
• nowoczesną bibliotekę z dużym księgozbiorem,
• hale sportową, salę gimnastyczną, salę fitness i aerobiku oraz salę tenisa stołowego,
• nowoczesne pracownie komputerowe,
• dostęp do innowacyjnego programu „Wirtualne Laboratoria” dedykowanego dla klas z kierunku technik logistyk.

Technikum nr 3 w  ZSEG w Żywcu już po raz drugi uzyskało miano  Srebrnej Szkoły 
w Województwie Śląskim. Jest to najlepszy wynik wśród wszystkich techników w Powiecie Żywieckim oraz 17 miejsce w Województwie Śląskim w 2020 roku.

Ponadto szkoła współpracuje z Uniwersytetem Ekonomicznym w Katowicach, Akademią WSB w Dąbrowie Górniczej, Wyższą Szkołą Finansów i Prawa w Bielsku- Białej, Wyższą Szkołą Turystyki i Ekologii w Suchej Beskidzkiej, 

Przyznacie Państwo, że historia tegoż zacnego gmachu, dziś żywieckiego Ekonoma, jest nader skomplikowana, ale i przez to bardzo ciekawa!

Jak wspaniale podziwiać obiekt po rewitalizacji, nowe elewacje, wnętrza, nowy blask! Jak wspaniale pracować w nim i zdobywać wiedzę!

Naszą historię zakończmy słowami sławetnego kronikarza a zarazem opiekuna i mentora żywieckiego rzemiosła – Jędrzeja Komonieckiego, które w sposób najdobitniejszy charakteryzują szkołę.

„Szkoła, jako źródło mądrości i kwiat kwitnący wszelkiej umiejętności!”

Autor: Dorota Firlej