Czy wiecie, że wśród starożytnych źródeł pisanych pojawiają się informacje o ludach które zamieszkiwały Grojec w pradziejach?

Zapisy takie znaleźć możemy w „Germanii” Tacyta. Według relacji tego autora rejony Kotlin Żywieckiej i Sądeckiej zamieszkiwało plemię Kotynów. W świetle obecnego stanu badań archeologicznych łączone jest to z egzystencją kultury puchowskiej. Nazwa kultury pochodzi od stanowiska Puchov odkrytego na terenie dzisiejszej Słowacji. Kultura puchowska powstaje na podłożu grupy orawskiej kultury łużyckiej oraz napływowych elementów celtyckich ok. poł. III w. p.n.e. Obszar macierzysty owej kultury stanowiły głównie obszary górskie dzisiejszej Słowacji. Pośród różnych plemion Tacyt wymienia również Kotynów, zaznaczając iż władają językiem Galickim, a „na domiar wstydu pracują jeszcze w kopalniach żelaza”. W owym czasie z rzymskiego punktu widzenia było to hańbiące zajęcie. Osadnictwo na terenie Grojca zanika szybciej niż na pozostałych terenach objętych osadnictwem wspomnianej kultury.

W I w. n.e. Kotynowie znaleźli się pod zwierzchnictwem silniejszych Kwadów zamieszkujących pogranicze Moraw i Śląska. Owo plemię tworzyło organizm protopaństwowy zwany w literaturze przedmiotu Regnum Vannianum czyli Państwo Wanniusza. Szczytowy okres w jego rozwoju przypada najprawdopodobniej na lata 20-50 n.e.

Generalnie za przyczynę jej upadku przyjmuje się ekspansję germańską oraz przesiedlenie plemienia na teren prowincji Panonii po zakończeniu tzw. wojen markomańskich czyli po roku 180 n.e. Obraz wojen markomańskich przedstawiony został na samym początku filmu pt. „Gladiator” reż. Ridleya Scotta.

Autor: Wojciech Mirocha

Kopiowanie materiałów zabronione.