Na jednej z platform sprzedażowych pojawiły się unikatowe zdjęcia z działań wojennych w Węgierskiej Górce.
Węgierska Górka była ważnym miejscem oporu podczas kampanii obronnej 1939 r. Z zaplanowanych tutaj 16 schronów bojowych, do wybuchu wojny zdążono wybudować 5. Wszystkie wybudowane schrony nosiły nazwę na literę W: „Waligóra”, „Wąwóz”, „Wędrowiec”, „Włóczęga” oraz „Wyrwidąb” (nie brał udziału w walkach o Węgierska Górkę). 1 września 1939 r. do walki stanęło około 1200 żołnierzy polskich pod dowództwem mjr. Kazimierza Czarkowskiego z Batalionu KOP „Berezwecz”, 151. Kompanii Fortecznej „Węgierska Górka” pod dowództwem kpt. Tadeusza Semika, 151. Baterii Artylerii Górskiej oraz oddziałów Obrony Narodowej i Straży Granicznej.
Na ich pozycje uderzyła 7. Dywizja Piechoty, którą dowodził gen. mjr Eugen Ott, licząca ponad 17500 żołnierzy niemieckich. Bitwa o przełamanie umocnień rygla obronnego w Węgierskiej Górce stoczona została w dniach 2 – 3 września 1939 r. Po wycofaniu Batalionu „Berezwecz” w nocy z 2 na 3 września tylko 3 schrony powstrzymywały niemiecką dywizję. Ostatni schron – Wędrowiec, poddał się około godz. 17:00 w dniu 3 września po zniszczeniu przez Niemców wszystkich broni fortecznych. Straty polskie to 13 zabitych i około 20 rannych, straty niemieckie to około 100 zabitych i rannych. Obrona Węgierskiej Górki dała czas na wycofanie się Armii „Kraków” i stanowi jeden z ważniejszych epizodów bitwy granicznej kampanii obronnej. Obronie Węgierskiej Górki nadano zaszczytne miano „Westerplatte Południa”. Obecnie teren walk w Węgierskiej Górce można zobaczyć, odwiedzając szlak schronów bojowych.
Źródło zdjęć: ebay.com
Informacja i zdjęcie w ikonie: OPG WG
