Metafora jest czymś pięknym. Sprawia, że uruchamia się nasza wyobraźnia. Czy każdy ma wyobraźnię? Odpowiedź pozostanie tajemnicą czytelnika. Niemniej wydaje się, iż każde życie ludzkie jest jedną wielką metaforą.

Dzisiaj popłyniemy sobie trochę w tonie bajkowym. Przechodząc do konkretów...każdy z nas w swoim życiu przechodził przez strumyk, przez rzekę. Czy to boso, czy też mostem. Spoglądaliście w dół i co widzieliście? Rzeka, strumyk, woda ciągle płynie. Nie stoi w miejscu. Bo nie ma prawa stanąć. Jest ruch, ciągły ruch. Wyobraź sobie teraz czytelniku, że jest 35 stopni, siedzisz w swoim własnym pokoju i masz pozamykane okna. Da się przeżyć? Będą duże kłopoty. Brakuje...powietrza...przepływu.

Wielu z Was oglądało kiedykolwiek Madagaskar. W jednym z filmów bohaterowie stada ruszają w górę rzeki, ponieważ przestała płynąć. Jak się później okazało...przybysze z obcego kontynentu zablokowali tamą wodę. Trzeba było znów otworzyć przepływ. Idziemy dalej...wyobraź sobie drzewo, duże drzewo na polanie. Czy to drzewo wybiera sobie dni, w które otworzy gałęzie do słońca, czy też schowa przed nim swoje „podwoje”? Czy to drzewo przegania spod swoich korzeni zwierzęta, kiedy na przykład schronią się przed deszczem? Jest otwarte, zawsze. Pomyślisz teraz: „co za bzdura”. Ok.

Ktoś kiedyś powiedział, że nie wchodzi się nigdy dwa razy do tej samej rzeki. Różnie można to interpretować. Bo przecież rzeka nigdy nie jest taka sama. Ale, jeśli robisz ciągle to samo, raz za razem i nie wyciągasz wniosków, istotnie, stoisz w miejscu, Twój pokój cuchnie ze stęchłego powietrza.

Kierowcy samochodów łatwo potrafią zrozumieć o co chodzi, kiedy regularnie jeżdżą w różne trasy. Bez zatankowania paliwa się nie da. Nowego. A jak to jest z nami? Ostatnio rozmawialiśmy sobie o tym, że życie jest jednym wielkim nauczycielem. A kiedy się uczysz nowych rzeczy? Kiedy pozwolisz sobie na nowe. Więc to wszystko od Ciebie zależy. Jak również od tego, czy odrobiłeś lekcję. Ale mamy w sobie taką dziwną manierę: boimy się nowych rzeczy. Każdy to robi. Ty też. Dlatego tkwisz w związku, który nie ma żadnej przyszłości, bo boisz się być sam. Można by rzec metaforycznie, że już jesteś trupem, ale mieszkańcem cuchnącego pokoju. Znajomy przychodzi z propozycją wyjazdu na Safari. A Ty co? A Ty mówisz: „NIE”. Bo się boisz. A jemu mówisz, że nie masz pieniędzy.

Paulo Coelho napisał świetną książkę: „Być jak płynąca rzeka”. Polecamy każdemu. Bo tak naprawdę tylko wtedy, kiedy płyniesz, to czujesz, że żyjesz. Nie musisz wierzyć nam na słowo. Wręcz przeciwnie. Sprawdzaj to, co piszemy. Sprawdzaj i wyciągaj wnioski. My dajemy tylko inne okulary. Czy będziesz miał, bądź miała ochotę przez nie spojrzeć na świat?

Autor: Sławomir Brak

Kopiowanie materiałów zabronione